- Europejski model społeczny i międzynarodowa organizacja pracy – początki i przemiany (1-11)
W artykule opisano współpracę między Międzynarodową Organizacją Pracy a nowymi instytucjami europejskimi po II wojnie światowej, głównie Radą Europy i Europejską Wspólnotą Gospodarczą, w dziedzinie zabezpieczenia społecznego. W centrum zainteresowania znajduje się konwencja MOP nr 102 (z 1952 r.) i raport MOP pt. „Raport Ohlina” (z 1956 r.) oraz to, w jaki sposób współkształtowały one ewolucję europejskiego modelu społecznego w perspektywie długoterminowej. W drugiej części artykułu przedstawiono rozwój modelu na tle zmian paradygmatu, który miał miejsce w latach 70. ubiegłego wieku, w czasach od polityki keynesistowskiej do polityki neoliberalnej. Biorąc pod uwagę rozbieżności w polityce społecznej między MOP a UE, które rozpoczęły się w latach 60., w ogólnym zarysie opisuje ona późniejsze skutki zmiany paradygmatu w zakresie formułowania polityki społecznej w (nowym) „państwie konkurencyjnym”, w którym dobrobyt (europejski model społeczny) nie był już celem, ale stał się środkiem służącym poprawie wyników gospodarczych.
- Potwierdźmy słowa czynami: Prawo do zabezpieczenia społecznego i ochrony socjalnej – argumenty przemawiające za nową konwencją międzynarodową (11-20)
Prawo człowieka do zabezpieczenia społecznego weszło do prawa międzynarodowego w połowie ubiegłego wieku. W 2012 r. Międzynarodowa Konferencja Pracy poczyniła ostatni krok w kierunku skonkretyzowania tego prawa, przyjmując Zalecenie nr 202 dotyczące minimalnego zakresu ochrony socjalnej. Wkrótce potem, w 2015 r., światowa społeczność narodów przyjęła cele zrównoważonego rozwoju, które zawierają kompleksową agendę ochrony socjalnej. Te dwa instrumenty wspólnie wyznaczają globalne cele w zakresie ochrony socjalnej, dostępne dla wszystkich ludzi. W artykule przedstawiono argumenty za tym, że MOP lub ONZ muszą podjąć kolejny krok i przekształcić „miękkie” instrumenty zaleceń i celów w instrumenty „twarde” oraz opracować nową konwencję w sprawie powszechnego dostępu do przynajmniej minimalnego zakresu ochrony socjalnej, aby stworzyć prawdziwą gwarancję dla prawa do zabezpieczenia społecznego i utrudnić odwrócenie osiągniętego postępu społecznego.
- Rola standardów MOP w kształtowaniu ochrony socjalnej w krajach południa na świecie: na przykładzie Brazylii (21-30)
Artykuł przedstawia działania Międzynarodowej Organizacji Pracy na rzecz krajów Południa na świecie, przy czym Brazylia jest głównym punktem odniesienia. Ponieważ MOP zmieniła swój paradygmat w ciągu stu lat prowadzenia działalności, polityka wobec krajów Południa na świecie również została zmieniona. Brazylia jest krajem często przywoływanym w raportach MOP jako przykład dobrych praktyk, co oznacza, że jest krajem, który pomógł milionom swoich mieszkańców wyjść z ubóstwa. Badania wykazały, że standardy MOP można łatwiej osiągnąć, gdy spełnione są również inne ważne warunki: szczególnie dobra sytuacja gospodarcza i rząd sprzyjający przemianom społecznym, jak również aktywne społeczeństwo obywatelskie dążące do reform i zmian.
Polityka Społeczna - cały wykaz