- Wpływ złej jakości dostawy energii elektrycznej na funkcjonowanie zakładów górniczych
Zakłady górnicze należą do zakładów przemysłowych, w których następuje bardzo szybka zmiana konfiguracji sieci elektroenergetycznej (postęp robót, likwidacja wyrobisk), a mechanizacja i automatyzacja robót wiąże się ze stosowaniem zaawansowanych układów energoelektronicznych. Pociąga to za sobą różnice w funkcjonowaniu i występowanie zakłóceń w sieciach kopalnianych. Dla poprawnej pracy urządzeń zagrożenie stanowią głównie zmiany: kształtu przebiegów napięć, wartości skutecznej napięcia oraz częstotliwości przebiegów zasilających urządzenia. Analiza awarii w sieci elektroenergetycznej kopalni „Sobieski” wykazała, że problemy z utrzymaniem odpowiedniej jakości energii powodują niekontrolowane, wielogodzinne przerwy procesu produkcyjnego, a w efekcie straty ekonomiczne. Problemem jest niewątpliwie brak przepisów, które regulowałyby całościowo ten problem. Nie są w tym względzie jednoznaczne ani rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego, ani przepisy związane z zakładami górniczymi. - Ratownictwo w górnictwie – wybrane zagadnienia formalnoprawne
Specyfika ratownictwa górniczego uzależniona jest od rodzaju górnictwa oraz związanych z nim zagrożeń naturalnych występujących w zakładzie górniczym. Najostrzejsze rygory w tym zakresie dotyczą podziemnych zakładów górniczych, w szczególności wydobywających węgiel kamienny. Przeważająca większość tych wymagań dotyczy również zakładów górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi. Z kolei w przypadku odkrywkowych zakładów górniczych, ze względu chociażby na rodzaj i poziom zagrożeń w nich występujących, wymagania dotyczące ratownictwa górniczego są stosunkowo niewielkie. Działania związane z akcjami ratowniczymi w tego typu zakładach prowadzą zakładowe straże pożarne, a w zakładach, w których nie ma zakładowych straży pożarnych inne jednostki ratownictwa, np. Państwowa Straż Pożarna. - Podmiotowe granice postępowania administracyjnego w praktyce urzędów górniczych (Komunikat)
Procedura postępowanie administracyjnego została skodyfikowana w Kodeksie postępowania administracyjnego. Żadna z zasad postępowania administracyjnego nie uchybia jednak naczelnej zasadzie legalizmu działania administracji, przestrzegania właściwości miejscowej i rzeczowej oraz kierowania się interesem publicznym i słusznym interesem strony. Istota jurysdykcji administracyjnej polega na wiążącym wyznaczaniu konsekwencji normy prawa materialnego dla określonego stanu faktycznego. Wydanie decyzji poprzedza postępowanie administracyjne, które może zakończyć decyzja merytoryczna albo formalna (np. o jego umorzeniu). Aby wszcząć postępowanie, musi ono posiadać jednocześnie przedmiot i podmiot. Brak jednego z nich pozwala podejmować jedynie czynności wyjaśniające. Postępowanie administracyjne wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu, przy czym o jego wszczęciu z urzędu lub na żądanie jednej ze stron należy zawiadomić wszystkie strony w sprawie. Jego wszczęcie na wniosek następuje, kiedy wpływa podanie strony, choćby było niekompletne. Nie można też odmówić wszczęcia postępowania nawet mimo oceny, że żądanie strony jest bezzasadne. W wyroku z 1984 r. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził przy tym, że pojęcie strony w postępowaniu administracyjnym może być wyprowadzone tylko z konkretnego przepisu prawa, pozwalającego sformułować interes lub obowiązek obywateli, na którego podstawie można skutecznie żądać czynności organu albo ich zaniechania lub ograniczenia. Od tak pojmowanego interesu prawnego trzeba odróżnić interes faktyczny, stanowiący przedmiot postępowania cywilnego. - Jak przed laty transportowano podziemny urobek
Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie - pełen wykaz
