- Obciążenie pracą, satysfakcja z pracy i stres zawodowy u polskich położnych przed i w trakcie pandemii COVID-19
Celem tego badania było opisanie, wyjaśnienie i porównanie korelacji między obciążeniem pracą, satysfakcją z pracy i poziomem stresu zawodowego u polskich położnych pracujących przed pandemią COVID-19 i podczas niej.
- Zróżnicowany wpływ blokady COVID-19 na aktywność fizyczną u młodszych i starszych zapachów młodzieży – badanie prospektywne
Niewystarczający poziom aktywności fizycznej (PAL) w okresie dojrzewania jest poważnym problemem zdrowia publicznego, który jest jeszcze bardziej widoczny podczas pandemii COVID-19 ze względu na ograniczone możliwości poruszania się. Badanie to miało na celu identyfikację zmian PAL i zbadanie specyficznych dla wieku determinantów PAL u młodszych i starszych nastolatków podczas blokady COVID-19.
- Niepewność zatrudnienia i zaburzenia emocjonalne polskich pracowników podczas pandemii COVID-19
Pandemia, jako wydarzenie nowe i niebezpieczne dla zdrowia i życia ludności, naraziła pracowników na ryzyko utraty pracy i doświadczania pogorszenia warunków pracy i zatrudnienia. W tej sytuacji autorzy byli szczególnie zaniepokojeni stopniem, w jakim niepewność zatrudnienia (zarówno ilościowa, jak i jakościowa) przyczyniła się do pogorszenia dobrostanu pracowników.
- Analiza zainteresowania szczepieniami przeciwko COVID-19 i innymi inicjatywami prozdrowotnymi w miejscu pracy wśród pracowników w Polsce
Pandemia COVID-19 ponownie podniosła temat szczepionek i ich znaczenia dla zdrowia publicznego. Biorąc pod uwagę liczbę pracowników, jednym z kluczowych środowisk, w których należy promować szczepienia, jest miejsce pracy.
- Obowiązek udzielenia pomocy lekarskiej a prawo pracownika do powstrzymania się od wykonywania pracy w warunkach nieodpowiadających przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy oraz braku środków ochrony osobistej – dylematy w trakcie pandemii COVID-19
Wraz z pojawieniem się w Polsce nadzwyczajnej sytuacji związanej ze stanem pandemii COVID-19 w debacie publicznej powróciło pytanie, czy w warunkach naruszających bezpieczeństwo i higienę pracy oraz przy braku środków ochrony osobistej personel medyczny ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy. Główny Inspektor Pracy jednoznacznie wskazał, że powstrzymanie się od pracy nie dotyczy pracownika, którego obowiązkiem pracowniczym jest ratowanie ludzkiego życia lub mienia. Celem tego artykułu była analiza przesłanek art. 210 Kodeksu pracy w kontekście przepisów prawa medycznego i zasad etyki zawodowej, a także dostarczenie doktrynie bodźca do badań nad niełatwym kompleksem problemów.
- Wskaźnik śmiertelności infekcji (IFR) w przebiegu pandemii COVID-19 w Aglomeracji Górnośląskiej w 2020 r.
W trakcie pandemii COVID-19 wszczęto w skali globalnej szerokie spektrum badań, w tym także ukierunkowanych na oszacowanie wskaźnika śmiertelności infekcji (infection fatality rate – IFR). Wyznaczenie IFR wymaga znajomości liczby zgonów w danej populacji i danym czasie oraz liczby osób zakażonych, zwykle określanej na podstawie wyników badania serologicznego (anty-SARS-CoV-2 IgG w przypadku COVID-19). Celem badania było oszacowanie IFR w przebiegu pandemii COVID-19 w 2020 r. w Aglomeracji Górnośląskiej (AG).
- Wpływ pracy zdalnej wymuszonej pandemią COVID-19 na ból kręgosłupa w grupie zawodowej nauczycieli
W związku z ogłoszeniem przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) pandemii COVID-19 wiele osób z sektora publicznego przeszło w tryb pracy zdalnej, w tym grupa zawodowa nauczycieli. Mogło to wpłynąć na wystąpienie bólu kręgosłupa w tej grupie. Celem pracy była ocena dolegliwości bólowych kręgosłupa w grupie nauczycieli przed wprowadzeniem nauczania zdalnego z powodu pandemii COVID-19 i po nim.
- Spektrum niecharakterystycznych manifestacji ustnych w COVID-19 – krótki komentarz scopingowy
Nieprawidłowości w jamie ustnej wywołane przez wirusy, występujące zwłaszcza w ciężkich przypadkach COVID-19 pacjentów hospitalizowanych, mają różne cechy i cechy kliniczne, które są bezpośrednio lub pośrednio związane z zakażeniem SARS-CoV-2. Deregulacja układu odpornościowego w wyniku zakażenia SARS-CoV-2 może prowadzić do upośledzenia normalnej ścieżki obronnej u pacjentów z SARS-CoV-2. Ten mini-przegląd ma na celu krytyczną ocenę istniejących dowodów dotyczących potencjalnego związku między stanem COVID-19 a nieprawidłowymi objawami w jamie ustnej, wpływającymi na błonę śluzową jamy ustnej, gruczoły ślinowe i elementy czuciowe. Objawy błony śluzowej jamy ustnej wywołane przez COVID, o różnych aspektach klinicznych, mogą występować jako koinfekcje i objawy wtórne, ponieważ brak równowagi układu odpornościowego jest sam w sobie czynnikiem sprawczym objawów wtórnych. Zmiany na błonie śluzowej jamy ustnej związane z zakażeniem SARS-CoV-2 nie wydają się wskazywać na predylekcję płciową, a średni zgłoszony wiek wynosi około 50 lat. Są to głównie białe i rumieniowe blaszki, owrzodzenia, pęcherze, wybroczyny. Dotkniętymi obszarami jamy ustnej były głównie: język, podniebienie, wargi, dziąsła i błona śluzowa policzków. „Agresywne” terapie stosowane w leczeniu COVID-19, w tym interakcje z lekami, mogą nasilać lub inicjować patologie OML. Zaniedbanie higieny jamy ustnej lub częściowe lub całkowite zaniechanie higieny jamy ustnej podczas intensywnej hospitalizacji stanowi niezależny czynnik sprzyjający wielu patologiom jamy ustnej. Ponadto czynnik stresowy pośrednio upośledza funkcjonowanie układu odpornościowego. Zmiany na błonie śluzowej jamy ustnej występujące w przypadkach COVID-19 charakteryzują się dużą różnorodnością cech niecharakterystycznych. Te wewnątrzustne nieprawidłowości tkanek miękkich wydają się być odwracalne i przemijające. Nie należy lekceważyć potencjalnego wpływu ciężkich patologii jamy ustnej na zdrowie ogólnoustrojowe, wynikającego z zakażenia SARS-CoV-2, wraz z towarzyszącą słabą higieną jamy ustnej, głównie u ciężko chorych pacjentów hospitalizowanych na oddziałach intensywnej terapii.
- Potencjalne terapeutyczne zastosowanie mezenchymalnych komórek macierzystych w powikłaniach COVID-19
Mezenchymalne komórki macierzyste (MSC) mają niezwykłe właściwości immunomodulujące, niską immunogenność i właściwości parakrynne, a także zdolność do różnicowania się w wiele linii komórkowych. Te właściwości czynią je potencjalnymi kandydatami do zastosowań klinicznych w leczeniu chorób neurodegeneracyjnych, sercowo-naczyniowych i płuc, które mogą być chorobami zawodowymi. Badania przedkliniczne z wykorzystaniem eksperymentalnych modeli zwierzęcych wykazały właściwości regeneracyjne MSC w chorobach takich jak krzemica i astma zawodowa. Obecnie leczenie nowej choroby COVID-19 można usprawnić, stosując terapie MSC. Choroba ta z dużym natężeniem dotyka wiele grup zawodowych, a jej konsekwencje można uznać za chorobę zawodową. Jest to poważny problem zdrowia publicznego i wyzwanie terapeutyczne. Pomimo opracowania szczepionek przeciwko COVID-19, rosną obawy związane z pojawieniem się nowych mutacji wirusa SARS-CoV-2 oprócz znanych wariantów alfa, beta, gamma i delta. Nadal nie ma skutecznego leczenia COVID-19, a istniejące odgrywają jedynie rolę wspierającą. MSC oferują możliwości leczenia jako terapię alternatywną lub uzupełniającą. Dotychczasowe badania kliniczne z wykorzystaniem MSC u pacjentów z COVID-19 dają nadzieję na bezpieczne i skuteczne wykorzystanie tej populacji komórek macierzystych.
- Szczepienia przeciwko COVID-19 w medycynie pracy
W artykule omówiono zagadnienia związane z narażeniem na zakażenie SARS-CoV-2 w środowisku pracy oraz szczepieniami pracowników przeciwko COVID-19. Nowy koronawirus SARS-CoV-2, zidentyfikowany jako czynnik etiologiczny COVID-19, spowodował ogłoszenie przez Światową Organizację Zdrowia pandemii w marcu 2020 r. Wirus przenosi się drogą kropelkową. Na zakażenie szczególnie narażeni są pracownicy ochrony zdrowia mający kontakt z chorymi oraz wszyscy zatrudnieni w warunkach bezpośredniej styczności z ludźmi. Wprowadzenie szczepień przeciwko COVID-19 znosi konieczność kwarantanny, zmniejsza ryzyko zachorowania, ogranicza transmisję zakażenia wewnątrz zakładu pracy i zmniejsza absencję chorobową. Rolą służby medycyny pracy jest wspieranie szczepień ochronnych przeciwko COVID-19 poprzez udzielanie wiarygodnych informacji na temat bezpieczeństwa i skuteczności szczepień, jak też organizacja i przeprowadzenie szczepień w zakładach pracy.
- Długo utrzymujące się objawy duszności, kaszlu i zmęczenia po przebyciu COVID-19 – przegląd narracyjny badań epidemiologicznych
Long-COVID (długo utrzymujący się COVID-19) lub post-COVID syndrome (PCS) to dolegliwości związane z infekcją wirusem SARS‑ CoV‑2 utrzymujące się >4 tygodni od wystąpienia pierwszych objawów. Celem niniejszego przeglądu narracyjnego była odpowiedź na pytanie, jaka jest skala występowania 3 często manifestujących się w long-COVID objawów, tj. przewlekłego zmęczenia, duszności i kaszlu, oraz czy takie choroby współistniejące jak cukrzyca i nadciśnienie tętnicze zwiększają ryzyko powikłań po przebytej infekcji SARS‑ CoV‑2. W pracy zastosowano metodę przeglądu narracyjnego. Artykuły dotyczące występowania objawów long-COVID-19 wyszukano w bazie PubMed (31 maja 2021 r.). Wyłączono badania, w których okres obserwacji był <30 dni oraz średnia wieku badanych przekraczała 60. r.ż., oraz te, w których nie podano informacji o zastosowanej metodologii, a w szczególności o sposobie rekrutacji uczestników. Za wysoką częstość występowania cukrzycy przyjęto wartości >10%, a nadciśnienia tętniczego >40%. Za średnią częstość występowania cukrzycy przyjęto wartości <10%, a nadciśnienia tętniczego <40%. Na podstawie powyższych danych można wnioskować, że w okresie >30 dni od wypisu ze szpitala w populacjach obciążonych wysoką częstością cukrzycy i nadciśnienia tętniczego przewlekłe zmęczenie i kaszel występowały częściej niż w pozostałych analizowanych grupach. Najczęściej występującą duszność stwierdzono w populacjach o wysokiej częstości cukrzycy i średniej częstości nadciśnienia tętniczego. Utrzymujące się objawy charakterystyczne dla long-COVID mogą znacząco ograniczać możliwość wykonywania pracy. W tej sytuacji badania kontrolne wykonywane przed powrotem do pracy po długotrwałym zwolnieniu nabierają nowego wymiaru.
- Bundle care – prewencja zapaleń płuc u wentylowanych pacjentów w pandemii COVID-19 – wyzwanie dla bezpieczeństwa pacjentów i personelu
Oddziały intensywnej terapii charakteryzują się najwyższym ryzykiem wystąpienia zakażeń u pacjentów. Zapalenia płuc to jedna z ich najczęściej występujących form, obarczona wysokim ryzykiem zgonu. Dla poprawy bezpieczeństwa pacjentów wdrażane są specyficzne pakiety procedur, tzw. bundle care, obejmujące optymalne dla zapobiegania zapaleniom płuc rozwiązania. Jednak ich stosowanie wiąże się z ryzykiem przeniesienia drobnoustrojów z pacjentów na personel, co w przypadku takich patogenów jak SARS-CoV-2 może mieć poważne konsekwencje zdrowotne dla personelu. Przy ich wdrażaniu konieczne jest zatem użytkowanie środków ochrony inwazyjnej i przestrzegania odpowiednich zasad izolacji, które w dobie obecnej pandemii powinny być uzupełnione o specyficzne elementy. Praca prezentuje przegląd artykułów dotyczących optymalizacji opieki nad pacjentami i bezpieczeństwa personelu w ramach tzw. bundle care w pandemii COVID-19.
- COVID-19 a stomatologia – kwestie bezpieczeństwa dotyczące sytuacji lekarza i pacjenta w czasie dostępności szczepionki
Ponieważ jednym z głównych sposobów transmisji COVID-19 jest bliski kontakt z osobą zakażoną (odległość <1,5 m) i płynami ustrojowymi (ślina, krew, cząsteczki aerozolu), dentyści stali się jedną z najbardziej zagrożonych grup bycia zarażonym. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie, na podstawie poszukiwań badawczych (publikacje z ostatniego roku 2020 i z początku bieżącego roku 2021), ogólnego zarysu sytuacji pandemii COVID-19 w odniesieniu do pacjentów i stomatologa oraz wspomagające ochronę osobistą. Autorzy zidentyfikowali 7 pytań związanych z tym tematem. Dotyczą one m.in. takich kwestii jak identyfikacja pacjentów z COVID-19 zgłaszających się do gabinetu stomatologicznego; ochrona zarówno stomatologa, jak i pacjenta przed infekcją oraz konieczność opracowania wytycznych dotyczących zakresu doraźnych świadczeń stomatologicznych w czasie pandemii. Uwzględniono także opinie na ten temat wyrażone przez ekspertów w tej dziedzinie, w tym ogólne wytyczne. Ogólnie rzecz biorąc, na podstawie przeglądu literatury, pandemia COVID-19 całkowicie zmieniła system opieki zdrowotnej, w tym stomatologię. Identyfikacja pacjentów z COVID-19 zgłaszających się do gabinetu stomatologicznego stała się koniecznością (m.in. przeprowadzenie badania epidemiologicznego, pomiar temperatury). Obecnie, ponieważ „grupa zero” w znacznej części zakończyła pełny proces szczepień, personel medyczny (w tym dentyści) może czuć się bezpieczniej. Skuteczność szczepionek jest wysoka i daje poczucie bezpieczeństwa.
Medycyna Pracy - cały wykaz