• Staphylococcus aureus

    Gronkowiec złocisty.
     
  • Streptococcus pneumoniae

    Dwoinka zapalenia płuc (Streptococcus pneumoniae) – gram-dodatnia, tlenowa bakteria należąca do paciorkowców alfa-hemolizujących, nazywana popularnie pneumokokiem. Wykryta została przez Ludwika Pasteura wraz z Charlesem Chamberlandem oraz niezależnie przez George'a Sternberga w 1881 roku. Jest częstą przyczyną zachorowań na zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych u małych dzieci oraz zapalenie płuc u osób z osłabioną odpornością, przy czym liczba zakażeń wzrosła w pierwszych latach XXI wieku.
    Wbrew swojej nazwie bakteria może wywoływać różnego rodzaju zakażenia inne, niż zapalenie płuc, w tym ostre zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie szpiku, septyczne zapalenie stawów, zapalenie wsierdzia, zapalenie otrzewnej, zapalenie osierdzia, tkanki łącznej i ropień mózgu.

  • Shigella sonnei

    Rodzaj Gram-ujemnych, nieurzęsionych pałeczek powodujących zatrucia pokarmowe (czerwonka). Jedynymi rezerwuarami bakterii są człowiek oraz małpy.

  • Salmonella typhi

    Rodzaj pałeczki duru brzusznego.

  • Streptococcus pyogenes

    Paciorkowiec beta-hemolizujący zaliczany do ziarniaków, będący czynnikiem etiologicznym anginy oraz kilku innych zespołów chorobowych. Ze względu na objawy kliniczne towarzyszące infekcji bywa nazywany paciorkowcem ropnym. Według podziału Lancefield, opierającego się na wytwarzaniu specyficznego wielocukru C, należy do grupy serologicznej A. Źródłem zakażenia jest człowiek, nosicielstwo wynosi około 10-20% (kolonizacja u dzieci jest częstsza).

  • Streptococcus suis

    Jest chorobą odzwierzęcą, zdolny do przeniesienia na ludzi od świń. Ludzie mogą zarazić się S. suis, kiedy uchwyt zainfekowane tusz wieprzowych lub mięso, szczególnie narażonych na skaleczenia i otarcia skóry na rękach. Zakażenie może być ciężkie. Wywołuje  zapalenie opon mózgowych i posocznicę, zapalenie wsierdzia i głuchotę.